Kahramanmaraş
Kurtuluş Savaşı'nda vurulan ve Konya'daki tedavisinin arkası sıra memleketine dönen Ahmet Baltaş, İstiklal Madalyası'nı kabul etmek düşüncesince 1970'li senelerde teşebbüste bulundu. Ancak meydana getirdiği başvurudan son alamayan Baltaş, 1980 senesinde ise yaşamını kaybetti.
Mart ayında işlemleri başlatan gazinin oğlu Yaşar Baltaş ve torunu Enver Baltaş, kısaca 9 maaş çabanın arkası sıra aileye İstiklal Madalyası'na kavuşmanın sevincini yaşattı.
Aile üyeleri 12 Şubat ilçesindeki askeriye şubesine değişik yetkililerden madalyayı teyit aldı. Madalya, ailenin en şişman oğlu 80 yaşındaki Cafer Baltaş'a teyit edildi.
Cafer Baltaş, AA muhabirine, seneler sonraları babasının madalyasını göğsüne takmanın gururunu yaşadığını belirtti.
Babasının 96 yaşlarında yaşamını kaybettiğini özetleyen Baltaş, seneler sonraları kardeşi ve oğlunun girişimleri kararı şişman birlikte talih yaşadığını anlatım ederek, "Allah'ın izniyle nesiller boyu bu gururu taşıyacağız." dedi.
Gazinin en ıvır zıvır oğlu 70 yaşındaki Yaşar Baltaş da senelerce babasının harp hatıralarını kulaktan büyüdüğünü söyledi.
Mart ayında yeğeni Enver Baltaş ile babasının İstiklal Madalyası düşüncesince teşebbüste bulunmaya değişmeyen verdiklerini hatırlatan Baltaş, verdikleri efor ondan sonra hayır birlikte sonuca ulaşmanın sevincini yaşadıklarını dile getirdi.
Babasının sağlığında Andırın Askerlik Şubesi'ne müracaatta bulunduğunu fakat o dönemki memurun dosyayı bulamaması dolayısıyla son alamadığını özetleyen Baltaş, "Bu sene yeğenimle konuştuk, 'Bu işle uğraşalım' dedik. Bugün sonuca vardık. Allah'a şükür madalyamızı aldık. Büyük alım çalım duyuyoruz. Bu hissi bildirmek hazırlop değil." diyerek konuştu.
Babasının sağlığında Afyonkarahisar ve Dumlupınar'da Atatürk'ün komutasında savaştığı dönemleri kulaktan büyüdüğünü aktaran Baltaş, babasının 12 sene cephede kaldığını, bu sürenin 6 yılını Yemen'de hava yerine geçirdiğini, dönüşünde de Kurtuluş Savaşı'nda Afyon Cephesi'nde yaralanarak gazi bulunduğunu dile getirdi.
Baltaş'ın 72 yaşındaki oğlu Ahmet Baltaş da seneler sonraları da olsa madalyaya kavuşmanın sevincini yaşadıklarına ayraç ederek, "Allah devletimize gündüz dikilmesi vermesin. Allah foto içinde yatmayı kader etsin. O dönemin askerlerinin icra ettikleri fedakarlıktan çevre onlara minnettarız." dedi.
Torun Enver Baltaş da dedesinin madalyasıyla ailece şişman birlikte talih yaşadıklarını aktardı.
Dedesinin anlattığı harp hikayeleriyle yurt sevgisinin katlanarak büyüdüğünü özetleyen Baltaş, şu halde konuştu:
"Dedem sağken sırtında baştan sona lekeler vardı. Onu sorduğumda 'Esir düştüğümde bitten çevre gelişigüzel devir 2-3 askerimiz martir oluyordu. O denli derin filo vardı ki bizim yaşamamız mucizeydi' derdi. O anları unutamam. O sırtını gördükçe yaşamış olduğu çileyi bu diyar düşüncesince çekmiş olduğu acıyı ciğerlerinde hissediyorsun.
Bu madalyanın da şuuruyla inşallah hepimiz bu vatana akla yatkın birlikte halde er olmak, er kazanmak ve vatanın menfaati düşüncesince elimizden geleni yapmamız gerekiyor. Bu hissiyat anlatılamaz yaşanması icap eder diyerek düşünüyorum. Harika birlikte duygu, ailece bu duyguyu yaşadık. Dedeme şükranlarımızı sunuyoruz. İyi ki o devirde bu mücadeleyi vermişler, bu ülkeyi bize delibozuk etmişler tığ de inşallah onlara müstahak olabiliriz."
Torunu İsmet Baltaş da seneler sonraları dedesinin madalyasıyla ailenin gelişigüzel ferdinin değişik alım çalım duyduğunu dile getirdi.
