Kilis
Çırak yerine mesleğe etap atan İbişoğulları, giderek işi öğrenip usta olduktan sonraları zat işini kurmaya değişmeyen verdi.
O fasıl mesleğini bırakan ustasının dikiş makinesi ve öteki malzemelerini satın düzlük İbişoğulları, 1972 senesinde dükkan kiralayarak işini kurdu.
Her sabahleyin iş yerini açarak ustasından yadigar küsurat dikiş makinesinin başına güzeşte İbişoğulları, ilerleyici yaşına karşın müşterilerine işlev vermeye çalışıyor.
Ökkeş İbişoğulları, AA muhabirine, mesleğe 12 yaşlarında şakirt yerine başladığını söyledi.
Askerlik dönüşünde birlikte sene şimdi ustasının birlikte çalıştıktan sonraları 1972 senesinde ustasının mesleği bıraktığını, halis muhlis malzemeleri satın alarak zat iş yerini açtığını belirtti.
Eskiden terziliğin flaş meslekler ortada olduğunu özetleyen İbişoğulları, "Eskiden dikiş güzel birlikte meslekti. Herkes çocuğunu terziye gönderirdi. Bizim dükkanda baş döndürücü sayıda şakirt vardı, dükkanda oturtacak iskemle güçlü yoktu. Çocuk sandalyesini getirir, dinlence bittiğinde sandalyesini alır giderdi. Şu an dikiş finiş noktasında. Ustanın birlikte yetişen şakirt da yok. Önceden akşam sahurlara derece çalışırdık. Bayram haset sabahlardık. Kurban Bayramı'nın işini ramazanda yapardık." dedi.
"Ustamın sanarak gözüm derece bakıyorum"
İbişoğulları, kullandığı dikiş makinesini ustasından devraldığını dile getirerek, şu şekilde konuştu:
"Ustam makineyi el değmemiş almıştı. Yaklaşık 25 sene bunun üstünde çalışmış. Ondan bana geçti, 62 senedir birlikteyiz. Mesleğe başladığımdan bu yana ayrımsız makinede çalışıyorum. Benim oğlum konfeksiyoncu, bana diyor ki 'baba bunun modası geçti sana birlikte makine alalım.' fakat ikrar etmiyorum ve 'Oğlum o rahvan at, ego topuğu fay biriyim, buna yetişemem, elimi dikerim' diyorum. 'Onda çalışamam, buna alışmışım.' diyorum. Bunlar acayip oldu. Bir vidası kaybolsa bulamıyorsun. Tamiri olsa parçasını bulamıyorsun. 75-80 salname makine, nerede bulacaksın parçalarını? Bu makine benim ustamın yadigarı. Ustamın sanarak gözüm derece bakıyorum. Üzerinde emektar günlerin hatıraları var."
İbişoğulları, yaşı ilerlediğinden emektar günlerindeki derece koyu çalışamadığını laflarına ekledi.
