Konya
Emekli gedikli Demirhan, atletizme 1965'te girmiş olduğu askeri lisede 3 bin mt. koşusunda kazanılmış olduğu birincilikle başladı. Askerlik yaşamı süresince Türk Silahlı Kuvvetlerinin spor kulübü Karagücü'nde koşan ve madalyalar elde eden Demirhan, emekliliğinden sonradan da atletizmden kopmadı.
Demirhan, 57 salname atletizm hayatında millî ve arsıulusal turnuvalarda 100'e yaklaşan madalya kazandı, 4 kat Türkiye, 1 kat Balkan rekoru kırdı. 2013'te Türkiye Masterler Turnuvası'nda 2 bin mt. özürlü koşuda şampiyonluğu kazanıp kategorisinde üstün dereceli ibik Demirhan, 2014'te de Romanya'daki Balkan Turnuvası'nda gene bire birlikte kategoride Balkan rekorunun sahibi oldu.
2019'da İstanbul'daki Kapalı Salon Atletizm Masterler Şampiyonası'nda ise 70 gözyaşı gurubunda 400, 800, 1500 ve 3 bin metrede böke bulunan Demirhan, 800, 1500, 3 bin metrede Türkiye rekoru kırdı.
Milli sporcu, en sonuç eylülde İtalya'daki Avrupa Masterler Şampiyonası'nda da 800 metrede birinci, 1500 metrede üçüncü, 3 bin metrede ikinci oldu. Demirhan, deminden ise şubatta düzenlenecek 2022 Türkiye Masterler Şampiyonası'na hazırlanıyor.
"Kazandığım madalyalarda benden birlikte tomar onun emeği var"
Demirhan, AA muhabirine, hepsi başarılarını, rastgele koşulda namına dayanaklık etmek veren, tagaddi ve alıştırma programlarını düzenleyen 50 salname benzeri Gülizar'a verecekli bulunduğunu söyledi.
Evlendikten sonradan antrenmanlara bu arada gitmeye başladığını tamlayan Demirhan, eşinin giderek alıştırma ve tagaddi programlarına bilinen bulunduğunu ve antrenörü biçimine geldiğini tabir etti.
Yarım asırdır eşinin rastgele turnuvada yanı sıra bulunduğunu kaydeden Demirhan, "Antrenörüm, rastgele şeyim eşimdir. Antrenmanlarda, yememde, içmemde, rastgele şeyimde programlı birlikte biçimde beni yarışlara hazırlar. Benden evvel programları o belirler. 'Şunu giyeceksin, şurası yiyeceksin, şu saatte uyuyacaksın.' der. Yurt içi, dünya dışı hepsi gezilerde daim yanımdaydı. Kazandığım madalyalarda benden birlikte tomar onun emeği vardır. Eşime ne derece teşekkürname etsem azdır." sanarak konuştu.
Turnuvalardan evvel eşinin kendisiyle rakip koşucuları çözümleme ettiğini özetleyen Demirhan, konkur esnasında daim namına taktik verdiğini, uyarılarda bulunduğunu dile getirdi.
Sağlıkları el verdikçe ulusal formanın gururuyla artık nice şampiyona berhayat olmak istediklerine dikkati çekici Demirhan, şunları kaydetti:
"Milli formayı etmek anca birlikte obje ki milyonları versen o formanın verdiği heyecanı, o bayrağının göndere incizap heyecanı yaşayamazsın. Torunlarımıza bırakacağımız en şişman miras, madalyalarımız, başarılarımız, oralarda çektiğimiz videolar ve eşimle bu arada itibar kürsülerinde madalyamızı alırken yaşadığımız anılardır. Gençlere de tavsiyem şu olur, tek muvaffakiyet çalışmadan, arak dökmeden elde edilmez. Çalış, didin, arak dök, sonradan Allah’a afsun et, ne istersen Allah verir. Bir de okumayı, sporu ve ecnebi gönül öğrenmeyi bırakmasınlar."
"O bensiz, ego de onsuz olmam"
Milli atletin benzeri 69 yaşındaki Gülizar Demirhan da turnuvaların tedarik çağında artık disiplinli davrandıklarını, tagaddi ve alıştırma programlarından ivaz vermediklerini söyledi.
Sağlıklı beslenmeye baş döndürücü uyanıklık gösterdiklerini aktaran Demirhan, "Hazır kâr suları, anık yemekler, paketli gıdalar yedirmem. Meyve suyunu kendim sıkarım. Ara öğünlerde kâr yahut kuruyemiş atıştırır. Akşam yemeğinden sonradan da birlikte obje yedirmem zira yağ yapar. Akşamüzeri 3 kabil koşuya çıkarız. Ben yürürüm, o koşar. Kronometresini tutarım. Elimde listem olur, 'Üç kat 100 mt. koşacaksın.' derim koşar. '800 metreyi 5 kat koşacaksın.' derim, koşar. O bensiz, ego de onsuz olmam." dedi.
Turnuvalarda da ayrılmadıklarını ve rastgele koşulda birbirlerine dayanaklık etmek olduklarını vurgulayan Demirhan, şu ifadeleri kullandı:
"O koşarken ego de ona kenardan dayanaklık etmek olurum. Rakiplerinin niteliğine uyarınca onu uyarıp taktikler veriyorum. Bu bizim alışılagelen hayat şeklimiz oldu. Allah sağlık, sıhhat, ömür verdiği sürece bu arada çalışmaya bitmeme edeceğiz. O koşarken ego kenarda baş döndürücü heyecanlanıyorum. Beni duymadığı vakitler oluyor. Takımımızdaki başka arkadaşlara 'Beraber bağıralım.' diyorum. Sesimin yettiği derece bağırıyorum. Gururla da madalya almaya bu arada çıkıyoruz."
