Güven Çayyolu Sağlıklı Yaşam Kampüsü Aile Danışmanı ve Yaşam Koçu Hatice Bilgili, ekol sürecinde kronik dert ile savaş fail evlatların sağlığı ve eğitimi için herhangi müşterek anlamda güvenli müşterek ortam oluşturulması icap ettiğini söyledi. Kronik hastalığı olan evlatların fizyolojik ve ruh bilimsel durumlarının izleme edilmesinin, öğretmenlerin şuurlu yaklaşımının evlatların motivasyonlarının artmasını sağladığını tamlayan Bilgili, “Bu evlatların sağlıklarını arkalamak ve görgü bilimi bilimi yaşamlarında güzel olmalarını gelmek için öğretmenlerin ve ailelerin titiz davranmaları ehemmiyet taşıyor. Çocukluk çağlarında en yoğun tanıdık kronik emraz ise, astım, kanser, kistik fibrozis, serebral palsi, kronik böbrek yetmezliği, malnutrisyon, diyabet, tutarık ve içe yöneliklik çocukluk çağlarında en yoğun tanıdık kronik hastalıklardır. Ayrıca çocuklarda obezite, ilgi ve hiperaktivite bozukluğu da iyice yaygındır” niteleyerek konuştu.
"DESTEĞE İHTİYAÇLARI OLABİLİR"
Kronik hastalığın, tıbbi iş gerektiren, evlatları fiziksel, psikososyal ve bilimsel niteliği olan namına etkileyen müşterek gestalt bulunduğunu anlatım fail Bilgili, “Kronik hastalığı olan evlatların günce gereksinimleri, mıhlı akranlarından ayrımlılık gösterebilmektedir. Bu evlatların okulda çıkar yol kullanma, takdir yapma, beslenme, akıntı etme, teneffüs ve boşaltı ile ilgilendiren fiziki gereksinimleri bulunmaktadır. Ayrıca kronik hastalığı olan çocuklar, başka arkadaşlarına mucibince psikososyal ve davranışsal tadilat gösterebilirler. Motivasyonlarının artarak çoğalması için yardıma gereksinimleri olabilir. Bu sebeple kronik hastalıkla savaş fail çocuklar, psikososyal yönden desteklenmelidir. Aynı sürede çıkarlarını güvende hissetmeye de ihtiyaç duyarlar. Kronik rahatsızlıkların 7 gündüz 24 sayaç sürdüğü, bayram, hafta sonu üzere tatillerinin bulunmadığı ise unutulmamalıdır" dedi.
AİLELER VE ÖĞRETMENLER OKUL SÜRECİNİ NASIL YÖNETMELİ?
Bilgili, çocukların, ailelerin ve eğitmenlerin süreci mıhlı yönetebilmeleri için teşrikimesai yapmalarının iyice ehemmiyetli bulunduğunu kaydederek, şunları söyledi:
"Kronik hastalığı olan çocuğun sağlığı ve eğitimi için güvenli ortam sağlanmalıdır. Çocuklar için bu ortamı gelmek ise her insanın görevidir. Kronik dert katiyen gizlenmemeli ve ekol yönetimi ile paylaşılmalıdır. Unutulmamalıdır ki, kronik emraz bulaşan değildir. Çocuğun kronik hastalığı karşı ve iş türü dair ekol yetkilileri aydınlatılmalıdır. Okul hemşiresi yahut emare öğretmeni ve derslik öğretmeniyle tagaddi şekli, ilaçları ve bu ilaçların ne aralıklarda içilmesi gerektiği paylaşılmalıdır. Çocuğun kullandığı müşterek alet var ise bu cihazın yararlanma türü karşı bilim verilmelidir. Broşür, kitapçık, rehber, web adresi ve çocuğun izleme edilmiş olduğu merkezin yazışma detayları paylaşılmalı; acele ahval ve acele vaziyette yapılacaklar anlatılmalıdır. Ulaşım için servis kullanılıyorsa bire müşterek bilgiler behemehâl servis şoförü ve servis görevlisiyle de paylaşılmalıdır. Özellikle diyabetli çocuklarda çıkar yol kullanımı, çağ şekeri ölçümü, iğne inşası için akla yatkın ve ak pak ortamın sağlanması baş döndürücü önemlidir. Bu gereksinimlerin karşılanması için akla yatkın ortam oluşturulmalıdır. hususi tagaddi planı varsa, ekol diyetisyeni ile görüşülüp bilim verilmelidir. Çocuklar, otama yahut yorgunluk dönemlerinde süreksizlik yapabilirler. Bu gestalt bilimsel niteliği olan başarılarını ve motivasyonlarını aksi etkileyebilir. Okula geri döndüklerinde motivasyonları artırılmalı ve katılamadıkları derslerin tekrarları yapılarak eksiklikleri giderilmelidir. Okullarda, kronik emraz dair seminerler verilerek öğretmenler ve öğrenciler bilgilendirilmelidir."
