İzmir
Seferihisar ilçesinde 30 Ekim 2020'de meydana mevrut ve Bayraklı ile Bornova ilçelerinde iri yıkıma illet bulunan 6,6 büyüklüğündeki depremde 117 insan hayatını yitirdi, 1034 insan yaralandı.
Rızabey Apartmanı'nın enkazındaki kontrol istirdat çalışmalarında Çınar ve Sayra kardeşlerin ölmüş bedenlerine ulaşılması, onlardan doğacak ümitli haberi muntazır yakınlarını kanun boğdu.
Enkazın aslında ortak an olsun ayrılmayan ve ümitli bekleyişi eyyam sonraları biberli haberle akıbet bulan ana Batmaz, ağır süreci atlatmaya çalışıyor.
Tülin Batmaz, toplumsal iletişim araçları üstünden "İyilik İkizim" ismini verdiği projeyle çocuklarının adlarını ve anılarını yaşatmaya mücahede ediyor.
Proje kapsamında bugüne denli hatırat ormanı oluşturuldu, 3 katalog ve otizmli ayrıntılar düşüncesince 3 derslik ile Tanzanya ve Kamboçya'da 4 su sebili açıldı. Öğrencilere burs sunulan projede, gerekseme sahibi ailelere de destekte bulunuldu.
Sokak hayvanlarının da unutulmadığı çalışmalarda ikizlerin isimleri, okudukları liselerin konuşma salonları, yetkilendirilmiş oldukları okulların sınıfları, Kemalpaşa'da ekip evleri ile İzmir Bornova Mustafa Kemal Atatürk Kitaplığında bebek odasına verildi.
Tülin Batmaz, AA muhabirine, o güneş herhangi ortak zamankinden şimdi baş döndürücü çocuklarını öperek sabahleyin işe kullanmak neredeyse evden çıktığını, depremden sıhhatsiz dakika evvela de telefonda görüştüklerini söyledi.
Deprem esnasında da Çınar'a ulaşabildiğini aktaran Batmaz, "Geçen sene sabahleyin evimden çıktım, rutin şekilde işime giderken ortak hayatım vardı. Gelecek planlarım, evim, umutlarım, yuvam, çocuklarım, onlarla ait ortak kırcı projelerim vardı. Saat 14.51 bakımından sahn elime iri ortak bakir bıraktı. Bütün doğacak elimde patladı." dedi.
"O yemeği yediler mi yemediler mi bilmiyorum"
Acılı anne, o anları gözyaşlarıyla şu halde anlattı:
"Yarım dakika evvela çocuklarımı arayıp yiyeceklerini yiyip yemediklerini sordum. Bugün hala o yemeği yediler mi yemediler mi bilmiyorum. Aradığımda Sayra'nın telefonuna ulaşamadım. Çınar’ın telefonu açıldı. Annecim 'çok kötü' dedi ve daha sonra ortak bilinçlilik beyan etmek istedi. Tabii ego daha sonra anlıyorum. Yıkılıyor eyitmek istedi. O söz birlik tamamlanmadı ve telefon kesildi. O anda hayatlarını kaybetmişler. Muhtemelen o telefon benimle akıbet konuşmasıydı. Ben o çabucak çıkıp geldiğimde ortak iki yıkılmış tavan gördüm. Arabadan inip koşarak eve kullanmak durumunda kaldım zira gidiş geliş tıkanmıştı. Köşeyi döndüğümde türap bulutunu gördüm. O an benim düşüncesince alelacayip ortak çevrim başladı. Çocuklarımın değiştirdiği ebat neredeyse olmasa da ego de öteki ortak boyuta geçtim."
"Alkışlanmayanların öyküsünü biliyordum"
Bir ana şekilde umudumu kaybetme şansının olmadığını tamlayan Batmaz, şu halde bitmeme etti:
"Umudumuzu baştan sona koruduk. Fakat benden kamufle aslında, Sayra ve Çınar kalpleri durarak hayatlarını kaybetmişler. Aslında ortak deprem fobisi oluşmuş. Çünkü baş döndürücü şuurlu çocuklardı. Evde olmaları müstelzim yerde, olmaları müstelzim pozisyonda herhangi ortak şeyi yapmışlar. 2. güneş Jandarma Arama Kurtarma ufaklıklara ulaşmış. Fakat bulundukları içtima baş döndürücü yoğun ve ağır ortak konumda olmasından çevre göz kamaştırıcı ortak endişe tarzıyla dokunmamışlar çocuklara. 4. güne denli enkazın az buçuk şimdi hafiflemesini, onları şimdi akıllıcasına çıkarmayı hedeflemişler. Ben ortak numara güneş belden dun damla geçirdim. 'Sayra ve Çınar çıktı' dedikleri devir ego tekerli sandalyedeydim. 'Neden alkışlamadılar?' sanarak evvel sorumluluk bu oldu. Çünkü çıkanlar alkışlanıyordu. Alkışlanmayanların öyküsünü de biliyordum."
Tülin Batmaz, o günden sonraları alelacayip havas yaşadığını tabir ederek, evlatları hesabına dobra icraat yürütmeye değişmeyen verdiğini anlattı.
Sayra ve Çınar'ın baş döndürücü zait ayrıntılar bulunduğunu ve çevrelerinde sevildiğini vurgulayan Batmaz, daima bulundukları ortamı neşelendirmeye çalıştıklarını dile getirdi.
Annelerine işe gitme demişler
Acılı ana daha sonra "İyilik İkizim" projesini halletmeye değişmeyen verdiklerine ayraç ederek şunları kaydetti:
"O güneş bana bu his yüklendi. Sayra ve Çınar yoktu, ayrıca ortak güneş evvela bana 'anne bugün işe gitme' demişlerdi. Ben de o güneş evde olabilirdim. Öyle olmadı. Bunun ortak manası olmalıydı. Bunların hiçbirinin düzgün olmadığına inanıyorum. Ben kaldıysam, Sayra ve Çınar gittiyse bunun ortak manası olmalıydı. Sayra ve Çınar'ın sahn felsefeleri iyilik, gösteriş hesabına kuruluydu. Biz de 'İyilik İkizim' hareketiyle yola koyulduk. Bizim iyilikleri de konuşuyor, bunu da paylaşıp çoğaltıyor olmamız gerekiyordu. Bir toplumsal iletişim araçları hesabı açtık, çığ neredeyse büyüyen iyilikler zinciri biçimine geldik. Tabii ki ortak ana şekilde bunlar size yetmiyor. Sadece afiyet gerçekleştirmek değildi buradaki temamız ve Sayra ile Çınar'ın ismini keyiflendirmek da değildi. Onların ismiyle bu arada ortak hikmet edinmekti. Türkiye’deki çocuklarımız suya baş döndürücü şen ulaşabiliyordu fakat eksiksiz evren bire ortak şeye eş değil maalesef. O nedenden Afrika’da 3, Asya’da ise 1 su sebili açtırdık. İkisi İstanbul’da, 1'i burada kazanmak neredeyse otizmli ayrıntılar düşüncesince derslik açtık. Sayra ve Çınar’ın sıhhatsiz küsurat hikayeleri neredeyse onların hikayeleri sıhhatsiz kalmasın istedik."
Depremzede oldukları düşüncesince nice gurur ve insan kabilinden aranarak gereksinimleri olup olmadığının sorulduğunu aktaran Batmaz, bugüne denli kimseden maddesel manada ortak bilinçlilik istemediğini hemen projeyi geliştirmede yanı sıra olmalarını istediğini anlattı.
Tülin Batmaz, evlatları hesabına hatırat ormanı projesi başlattıklarını ve 28 Ekim'de 450 çocukla burada amut dikeceklerini tabir ederek, şunları söyledi:
"Ne yapsak yetmiyor, yetmeyecek de devamı baştan sona gelecek. İnşallah tek bilinçlilik bitmez, baştan sona duam bu şekilde. Bir yola giriyorsunuz ve o yolda herhangi ortak bilinçlilik akmaya başlıyor, siz hemen o yolda fahri ergin oluyorsunuz. 25 SMA'lı çocuğa dayanaklık etmek verdik. İl Milli Eğitim Müdürlüğü ile bu arada emek vermek yürüttük. Kemalpaşa'da üç karye mektebinin herhangi ortak şeyini sıfırdan yaparak katalog biçimine getirdik. Bundan ahir evrelerde hayalim ortak vakıf yahut topluluk kurmak. Bütün projelerimizi şimdi güçlü, şimdi ayakları yere basan, şimdi baş döndürücü insana ulaşabilecek halde ortak tavan altıda toplamak. Umarım kalburüstü oluruz."
