Tahran
Eserleriyle nice işporta ve fuara da eklenmiş bulunan Abdullahi'nin heykelleri dünya dışından da istem görüyor.
Afganistan'ın Şii Hazaralarından 58 yaşındaki Abdullahi, ülkesindeki iç harp zımnında 32 sene ilkin İran'a hicret etmiş ve o tarihten beri Tahran'ın merkezindeki müşterek apartmanda kapıcılık yapıyor.
Abdullahi de İran'daki Afgan çokluk kadar geçimini iletmek düşüncesince arka hizmetlerde çalışıyor fakat o bunun birlikte içerisindeki sanatkâr ruhunu ortaya koymaktan ve bunu eserlerine yansıtmaktan da arka durmuyor.
Heykelleri çöpten toplamış olduğu malzemelerle yapıyor
Kapıcılıktan kazanılmış olduğu paranın ailesini geçindirmeye yetmemesi zımnında ek iş arayışındayken yontu hazırlamaya başladığını özetleyen Abdullahi, "Tüm eserlerimi çöpten topladığım atılmış malzemelerden yapıyorum. Geceleri sokakları dolaşıyorum ve çöpten er bezi kartonları, kara kara tahta ve ambalajlarda geçer not köpükleri topluyorum. Topladığım er bezi kartonlarını suda yumuşatıyorum ve müşterek güzel çözülmelerinin peşi sıra hamura dönüşünce onları yoğuruyorum. Tahta ve köpükleri de kullanarak hayalimdeki heykelleri hazırlamaya başlıyorum." dedi.
Abdullahi, benzeri Zehra Rızayi'nin evvel vakitler bu halden şikayetçi bulunduğunu fakat giderek onun da bu sanata el attığını fazladan lüp çatısında sergilenen zürafa heykellerini eşinin yaptığını anlattı.
Eserlerine dünya dışından da istem var
Yarı insanoğlu ve nısıf efsanevi şeklindeki müşterek heykeli kestirmece 30 günde tamamlayabildiğini tamlayan Abdullahi, istem olduğunda da bunları makul sevap mukabilinde sattığını anlatım ediyor.
Eserlerine dünya dışından Avrupa ve Amerika kadar ülkelerden müşteri bulduğunu dile getiren Afgan sanatçı, düzentileme şartlarının istediği kadar olmamasından ve istediği desteği bulamamaktan yakınıyor.
Kapıcılık meydana getirdiği apartmanın çatısını işlik ve galeri yerine kullanıyor
Kapıcılık meydana getirdiği apartmanın sahibinin de dayanak vermesiyle 20 sene ilkin yontu hazırlamaya başladığına ayraç fail Abdullahi, yazları yapının çatısını, şita aylarında ise kulaklı dairesini işlik yerine kullandığını, eserlerini de burada sergilediğini belirtti.
Abdullahi başkaca heykelleri ile nice sanat sergisi ve fuara da katıldığını aktardı.
İmkansızlıktan yontu gerçekleştirmek düşüncesince bevvap yerine çalışmış olduğu yapının çatısını kullanan Abdullahi, eserlerinin dokunca görmemesi düşüncesince daim iklim vaziyetini izleme eylemek mecburiyetinde kalıyor. Yağışlı havalarda meydana getirdiği heykellerin dokunca görmemesi düşüncesince şişman efor yayınlayan Abdullahi, hakeza havalarda onlardan kimilerini cezaevi taşıyor, kimilerini da üzerini naylonla örterek korumaya çalışıyor.
Yaptığı heykellerin çocukluktan itibaren zihninde taşımış olduğu hayallerin müşterek yansıması bulunduğunu ve imitasyon olmaması düşüncesince henüz ilkin meydana getirilen eserlere ilkin bakmadığını vurgulayan Abdullahi, kendisini ziyarete mevrut sanatseverlerin ve sanatçıların "eserlerini Buda heykellerine benzettiğini" aktardı.
Abdullahi, "Burada istediğimiz kadar akıntı ika imkanımız yok, güç koşullarda ve tahdidat altında sanat yürütme etmeye çalışıyorum. Sanat hudut tanımaz fakat ego otosansürle im tasni savaşı veriyorum." sanarak konuştu.
"Taliban'ın peşi sıra Afganistan'a deveran umudumuz da kalmadı"
Taliban'ın gelişinden ilkin ülkesindeki şartların düzelmesiyle arka devir ümidi taşıdıklarını dile getiren Abdullahi, duygularını şu şekilde anlatım etti:
"Diğer nice Afgan dostum kadar Avrupa yada apayrı ülkeye gitmedim zira Afganistan'da şartların düzeleceği yönündeki umudumu her daim korudum. Döndüğümde başıma müşterek şeyin gelmeyeceğini bilsem döşenmemiş ekmeğe de razıyım. Ancak Taliban bizim kadar yontu yapanları putperest yerine görüyor. Afganistan'a deveran umudumuz da kalmadı"
Afgan sanatçı, ülkesine bulunan hasretini ise alanda "dutar" adıyla tanıdık bağlamaya benzeri enstrümanıyla Farsça ve Hazaraca dediği şarkılarla dile getirdi.
