Konya
Mehmet Hanife Yapıcı Anadolu Lisesi 10. dershane talebesi 15 yaşındaki Pınar, yüzdelik 100 müşahede engeliyle dünyaya geldikten sonra, ailesinin yardımıyla farklılığının üstesinden gelmiş şekilde taayyüş dört elle tutundu.
Eğitimin kendisini yaşama bağladığını tamlayan Pınar, AA muhabirine, çocukluğundan buyana okulu, öğrenmeyi, kitapları aşırı sevdiğini söyledi.
Edebiyata hususi müşterek özen duyduğunu dile getiren Pınar, "Şiirler, kitaplar benim iç dünyam. Hafif ferah türkü yazmaya başladım lakin ruh bilimci edinmek istiyorum. İnsanları anlamayı ve dinlemeyi seviyorum. Hem insanlardan öğüt almaya bununla beraber onlara imdat sağlamaya çalışacağım. Ayrıca ruhsal üstüne faziletli lisans ve doktora emekleri da gerçekleştirmek istiyorum. Bunun düşüncesince şimdiden ferdî hareket kitapları okuyorum." ifadelerini kullandı.
"Mutluluğu zat ellerimizle durduruyoruz"
Pınar, ruh bilimci şekilde hayatında sorunlar canlı bireylere iane etmeyi amaçladığını belirterek, şu şekilde bitmeme etti:
"İnsanlar müşterek nebzecik müşterek sorunda güçlü endişelenebiliyor. İnsanların bu endişelerini delmek istiyorum. Onlara iane eylemek istiyorum. Aslında maslahat olmayanı maslahat yapıyoruz. Dünyadaki nice insanoğlu mutsuz. Aslında mutluluğu belirlemek o derece hazırlop ki. Bunu başarabilen insanoğlu sayısı aşırı düşük. Mutluluk nelerdir biliyor musunuz? Para, pul, huzur, muhabbet değil. Mutluluk benim düşüncesince dostça mevrut yardımdır. Elbette para, huzur, sevgi, iane ve paylaşma da olacak ki devlet artabilsin. Mutluluğu gerçekte zat ellerimizle durduruyoruz."
İnsanlarla aşırı tez yazışma kurduğunu özetleyen Pınar, "Sürekli güldüğüm düşüncesince dostlarım artı enerjimi aşırı sever. Bu nedenden dolayı aşırı dostum var. İnsanlara değme devir güzellikle ve gülerek yanıt veririm." dedi.
"Hayat bana öğretirken, öğrenmeye bariz ve aşırılmış olmalıyım"
Pınar, muvaffak olgunlaşmak düşüncesince ilk güvenmek gerektiğine dikkati çekerek, şunları söyledi:
"İnsanın başaracağına inanması düşüncesince ilk savaşımcı müşterek ruhunun olması gerekir. Okuldan sonradan eve gelip öğüt çalışıyorum. Aklımda kalanlarla da sınavlara girip değerli olabilirim lakin hakkıyla çabalamazsam başarımın ve alın terinin müşterek manası imkânsız benim için. Ömrümün sonuna derece avlu müşterek sarıklı ego de müşterek öğrenciyim. Hayat bana öğretirken, öğrenmeye bariz ve aşırılmış olmalıyım. Her insanoğlunun derdi, düşüncesi, üzüntüsü, kırgınlığı ve yaşanmışlığı var. O duygulardan güçlü dersler çıkarabiliriz. Başarının sırrı inanmaktan geçer. Ben de inancımı katiyen kaybetmedim ve azmediyorum."
Çok işaret okumasının nesneleri zihninde canlandırmasına araştırma görevlisi bulunduğunu özetleyen Pınar, "Ben renkleri nesnelerle kafamda canlandırıyorum. Mesela solgun güneş, alkan bulut, yeşil çimen. Yeşil gerçekte hissedilebilir müşterek nitelik biliyor musunuz? Çimenleri kopardığımızda karışık ayrı ayrı müşterek boya hissi alır. Aslında bu yeşilin öz boyasıdır. Ben kırmızıyı da yeşili de bilirim. Görmeden renkleri canlandıranlardanım. Bana müşahede mânialı olduğum düşüncesince üzülüp üzülmediğimi aşırı sorarlar. Ahiret varken bu dünyayı ne yapacağız? Ben doğrusu bu dünyada gitmek istemiyorum." ifadelerini kullandı.
"Engelli anneleri evlatlarından ilk ölmekten korkar"
Anne Refika Pınar, Elmas'ın müşahede barajını doğduğu devir öğrendiğini ve bu hali tek beklemediği düşüncesince duyduğunda yıkıldığını anlattı.
Elmas'ı bakış açısından sakınarak büyüttüğünü, bu süreçte Görmeyenleri Koruma Derneği Konya Şube'sinden iri dayanak aldığını tabir fail ana Pınar, Elmas'ın da aşırı çabalayarak değerli müşterek mektepli olmasının namına devlet verdiğini söyledi.
Anne Pınar, "İnsanlar ölümden, mânialı anneleri de evlatlarından ilk ölmekten korkarmış. Üzerimde 'Bana müşterek obje olursa Elmas'a ne olacak' korkusu var. Tek korkum bu. İnsanlardan etraflı engellilere dirlik hassas olmalarını istiyorum." niteleyerek konuştu.
