Trabzon
Trabzon'un Vakfıkebir ilçesi Kemaliye Mahallesi'nde rüyet sakat 65 yaşındaki Seher Şener ile 88 yaşındaki anası Ayşe İnce, birbirlerine dayanak noktası namına yaşama tutunmaya çalışıyor.
Çocukluk çağından itibaren el ortada "tavuk karası" veya "gece körlüğü" namına da bildik retinitis pigmentosa hastalığı canlı Seher Şener, 40'lı yaşlarından itibaren rüyet yetisini kaybetti.
Eşinin 13 sene ilk vefatının arkası sıra bekâr artan Şener, anası Ayşe İnce ile yaşamaya başladı. Şener, görememesine karşın evindeki topu topu işleri yapıyor, hem kendisinin bununla birlikte annesinin gereksinimlerini karşılıyor.
Kardeşleri apayrı vilayetlerde yaşayan, evladı da sıfır Şener, ilçedeki birtakım yakınlarından ve komşularından devir zamane dayanak noktası görüyor.
"Rüzgar kabil geldi, geçti"
Ayşe İnce, AA muhabirine, kayıtlara gereğince 88 yaşlarında göründüğünü, nüfusa geç yazıldığı düşüncesince mükemmel yaşını bilemediğini fakat şimdi şişman bulunduğunu söyledi.
Eşinin ölüm ettiğini, 5 çocuğunun da apayrı vilayetlerde bulunduğunu tamlayan İnce, Tonya ilçesine ilişkin Hoşarlı Mahallesi'ndeki evinden ayrılarak kızı ile yaşamaya başladığını anlattı.
Yaşlılık nedeniyle nice esenlik sorunuyla mücadele fail İnce, yaşamının köyde deste bostan işlerinde çalışmakla geçtiğini, etrafında "kuru taş ilişkin yuva önleyen kadın" namına anıldığını tabir etti.
İnce, 15 yaşlarında evlendiğini, 2'si eşinin eski evliliğinden bulunan 7 çocuğunu zorluklarla büyüttüğünü dile getirerek, "Çok çalıştım, rızkım da bol, verdim de fakire fukaraya, yedim de. Yetimleri baktım, Zonguldak'ım yoktu, Almanya'm yoktu. O halde çalıştık, çabaladık. Gece mehtap vurdu mu ego bahçeye inerdim, beller, kazardım. Ömrüm bu vakte geldi. Şükür, otururken namazımı kılıyorum, kaşığımı tutuyorum." dedi.
Genç yaşta birlikte oğlunu toprağa vererek nesil acısı da canlı İnce, ihtiyarlığın aşırı ciddi ağırlık bulunduğunu vurgulayarak, "Nasıl oldu, nite gitti, bunlar birlikte hikaye. Rüzgar kabil geldi, geçti. Kocamak ciddi birlikte yük, tutamıyorsun, atamıyorsun, o seviyedeyim işte." sanarak konuştu.
İnce, gençliğin aşırı elleme bulunduğunu belirterek, şöyleki bitmeme etti:
"Nerede bulacağız artık, kaçtı, gitti. Babamın evini ego çevirirdim, en şişman evladı bendim. Kimin nesi yok, ona el atardım. Allah da beni rızıklandırdı, kurban olurum onun dobra ismine. 6 dönüm toprak çalışırdım, lüp üstü, serender darı dolar da taşardı. İnsan ömrü yalan, gel, git. Mübarekler derlerdi, 'Geldik birlikte kapıdan, çıktık öteki kapıdan.' Bu kadardır ömür, tığ bunu aşırı sanıyoruz lakin yok."
Bugünkü durumuna şükrettiğini, lüp ortamında dolaşabildiğini fakat apayrı birlikte obje yapamadığını, eve, kızına delik kulak olmaya çalıştığını tabir fail İnce, "Gerisini kendisi yapıyor, dobra işler yapıyor. Ziyaretimize gelenler oluyor, komşularımız, yakınlarımız geliyor." dedi.
İnce, birlikte şeye gereksinimleri olduğunda, pencereden sapına ip bağladığı kovayı sarkıtarak esnaftan istediğini, onların da kendilerine araştırma görevlisi olduğunu, istedikleri şeyi alarak içerisine koyduklarını aktardı.
"Allah bugünümüzü aratmasın"
Seher Şener de çocukluktan itibaren yaşamış olduğu rüyet problemininin ilerlediğini, 8 senedir yüzdelik 90'a denli yükseldiğini söyledi.
Eşi ölüm edince köyde bekâr canlı annesiyle oturmaya değişmeyen verdiklerini özetleyen Şener, anası düşüncesince Akçaabat kazasından Vakfıkebir'e taşındığını belirtti.
Eşinden artan zahmetli maaşı ile geçinen Şener, lüp işlerini gücünün yettiğince kendisinin yaptığını fakat sokağa yegâne başına çıkamadığını, günlerinin evde geçtiğini tabir etti.
Komşularının ve akrabalarının elleme insanoğlu olduğunu, onlardan iane gördüklerini dile getiren Şener, "Çok şükür, elimden geldiği denli anneme bakıyorum, bakacağım da anamdır. Allah bugünümüzü aratmasın." sanarak konuştu.
