İstanbul
Kuaförlükten zahmetli bulunan 62 yaşındaki Sevim Zengel, hem hasbilik sevdası aynı zamanda işine bulunan düşkünlüğüyle emekliliğinde de mesleğini bırakmadı.
Yıllarca önünden geçmiş olduğu Darülaceze'ye zahmetli olduktan sonradan küçüklere gönüllü üvey asıl gerçekleştirmek arzusuyla giden, fakat yaşlıların bakıma eksikli bulunduğunu öğrenen Zengel, 5 Aralık Dünya Gönüllüler Günü nedeniyle yaşamını bütünüyle muhavvil hasbilik öyküsünü AA'ya şu şekilde anlattı:
"Hep önünden geçerdim fakat ortamında ne işe yaradığını bilmiyordum. Bir gündüz önünden geçerken, gönüllü gelebilir miyim acep sanarak düşündüm. Buradaki küçüklere gönüllü üvey asıl gerçekleştirmek istedim. 15 yıl önceki küçüklere gönüllü asıl almıyorlardı. Derken burada iyileştirme şefi Havva papağan vardı. Ona yönlendirdiler beni. 'Sen ne iş yaparsın?' dedi. Ben de keski keserim, saç boyarım, beniz alırım dedim. Saç kesmiyordum fakat yıllarca çalışınca görüyorsun. Ama buradaki üzere derin birlikte saç kesimi yapmıyordum.
Bir gündüz ile başladım. Bir gündüz dü gündüz oldu, dü gündüz üç gündüz oldu. Sonra ısıdam yıkama gereksinimi oldu. Hamama başladım. Yolda giderken birlikte kadın bana 'Hamama banyo hazırlamaya başlamak istiyorum' dedi. Yoksa o asıl derece benim banyo yaptıracağım sanarak birlikte düşüncem de yok. Demek ki Rabb'im anca kader etmiş. Bekledim, bekledim gelmedi fakat ego hamama girdim o gün."
"Şu kapıdan girdiğim an dopinglenmiş üzere akıntı ediyorum"
Pandemiden önceki Darülaceze'ye haftanın üç haset geldiğini, demincek ise haftanın dü gününe halis muhlis işlerini sıkıştırmaya çalıştığını tamlayan Zengel, laflarına şu şekilde bitmeme etti:
"15 yıl oldu. Çok mutluyum, aşırı huzurluyum. Ne derece bitkin olursam olayım, ne derece stresli olursam olayım, şu kapıdan girdiğim an sözde kişiye birlikte doping sağlık ya dopinglenmiş üzere akıntı ediyorum. Buradaki kullanıcılarını aşırı seviyorum. Gördünüz kesinlikle afsun ediyorlar.
Ben vaktiyle bariz birlikte insandım. Bir gece ezanı oturuyorum, sözde birisi bana dedi ki 'Sen umreye git.' Aniden yeğenimi aradım, 'Umreye kıymetlendirmek istiyorum' dedim. O gündüz anca birlikte fenomen ki özlük kendime de şaşırıyorum. Aynaya bakıyorum, 'Evet Sevim senin gitmen lazım' diyorum. O yıl bana kader oldu. Ramazan umresine gittim. O devir yeğenime birçok günlüğüne gidiyorum sanarak sordum. '21 gündüz hala.' dedi. 'Çok değil mi 21 gün?' dedim. 'Yok değil.' dedi. Oraları bilmiyorum, afsun bilmiyorum, salat bilmiyorum. O yıl umre yaptım ve peşi sıra 9 yıl ramazan umresine gittim. Ayrıca oradayken Hac davetim de çıktı, hacca fark gittim. Buradaki şahısların duasıyla aşırı şükür ayaktayım, sağlıklıyım, içiş huzurlu, aşırı mutluyum. Buradakilerin hepsini değişik seviyorum. Sevmezsem bu iş olmaz."
"Gelmediğim devir özlüyorum"
Darülaceze sakinlerinin kendisini de aşırı sevdiğini dile getiren Zengel, "15 yıl az birlikte devir değil. Benim annem babam da yaşlı. Onlara da ego bakıyorum. Bir kız kardeşim var, 3 adet mânialı evladı var. Onlara iane etmeye çalışıyorum. Annemin, babamın hekim işlerini fark buraya geleceğim güne emsal getirmemeye çalışıyorum. Bir balans kurduğun devir para tıkır yürütmeye çalışıyorsun. Burayı kıygın etmemeye çalışıyorum." dedi.
Kendisinin de yeteri kadar güre olmadığını tabir fail Zengel, "Ama O, kuvvet ve kuvveti veriyor ya. Bu kuvvet ve kuvveti verdiği müddetçe, gelmeye çalışacağım. Bu kapıdan girdiğin devir ayrı birlikte sevgi... Gelmediğim devir özlüyorum. Bir yere gideceksem başlangıçta her insanın gereksinimlerini hazırlamaya çalışıyorum. Rabb'im buyurmak hakeza birlikte şeyi bana kader etti. Ben de hakeza birlikte bilinçlilik yapıyorum. Onların duası yeter." niteleyerek laflarını tamamladı.
