Burdur
Çavdır kazasının Ambarcık köyünde 1897'de doğan Ömer Harmanda, Çanakkale ve Kurtuluş Savaşı cephelerinde 9 sene askeriye yaptı, sıhhiye çavuşu olması zımnında yanık ve hastalanmış askerlerin otama sürecinde fariza aldı.
Vatani vazifesini 9 senenin böylelikle tamamlayarak köyüne dönen sıhhiye çavuşu Harmanda, vefatına derece eşine ve çocuklarına, cephede güzeşte yıllarını, çektikleri sıkıntıları, üzüntüleri, yokluğu, mücadeleyi ve Türk ordusunun kahramanlığıyla mevrut zaferi anlattı.
Annesi ve anneannesinden duyduğu Çanakkale hikayeleriyle büyüyen 62 yaşındaki Neriman Şimşek Mıhladız, 24 salname öğretmenliğinin arkası sıra 10 sene domestik müşterek gazetede kenar yazarlığı yaptı.
Yazmanın tadına vasıl Mıhladız, gençken annesinin anlatımları esnasında almış olduğu notları ve derlediği muayeneleri zamanı gerçekliğe makul namına kitaplaştırmaya değişmeyen verdi.
Kovid-19 salgınının arkası sıra evde kalmış olduğu ahit artınca yazmaya hâlâ aşırı ağırbaşlılık sağlayan Mıhladız, dedesinin cephedeki anılarını "Pelit Ekmeği", "Mısır Ekmeği" ve "Buğday Ekmeği" ismini verdiği üç romanda anlattı.
Yıllarca cephede hastalanmış icra vekili ve yiğitlik aylığını bildirme etmeyen müşterek dede
Gelirini martir ve gazi yakınlarına bağışlayacağını kitapların önsözünde tamlayan Mıhladız, senelerce cephede hastalanmış icra vekili ve yiğitlik aylığını bildirme etmeyen dedesine müstahak müşterek torun kazanmak istiyor.
Mıhladız, AA muhabirine, bilgilerin, yaşanmışlıkların, anıların doğacak nesillere kalıt bırakılması düşüncesince kitap yazdığını söyledi.
Birinci ve ikinci kuşaktan fasile büyüklerinin Birinci Dünya, Çanakkale ve Kurtuluş savaşlarına delil bulunduğunu özetleyen Mıhladız, yaşanmışlıkların kitaplarına kaynaklık ettiğini aktardı.
"Koskoca Çanakkale Boğazı günlerce kıpkırmızı aktı kızım"
Annesinin, 1960'da gazi dedesinin ölümünden sonraları devir hin Çanakkale Türküsü'nü söyleyip ağladığını dile getiren Mıhladız, "Ben de sorardım 'Anne neden ağlıyorsun?' niteleyerek o da 'Deden bu türküyü söyler söyler ağlardı.' derdi." ifadesini kullandı.
Annesinden duyduğu en delici dedesinin anlattığı anılarından birinin 'Koskoca Çanakkale Boğazı günlerce kıpkırmızı aktı kızım." demesi bulunduğunu vurgulayan Mıhladız, "50 sene sonraları biriktirdiğim bu anıları, torun namına dedeme borcumu ödemeliyim niteleyerek kaleme aldım." dedi.
"Dedemin öyküsü beni aşırı hüzünlendiriyor"
Mıhladız, Çanakkale'ye gittiğine, dedesinin savaştığı bölgeleri biricik on paralık gördüğüne yer vererek şöyleki konuştu:
"Çanakkale'de savaş aşırı korkunçmuş. Bir de dedem şurası anlatırmış; 'Biz o derece imanlı merhametliyiz ki savaş meydanında yanık bulunan gelişigüzel renkten kişiye baktık. Orada rengarenk ayrı ayrı ırklardan insanoğlu vardı.' dermiş. Dedemin öyküsü beni aşırı hüzünlendiriyor. O seneler o derece korkunçmuş ki savaş yetmemiş müşterek de çekirge istilası olmuş, yemeklerini de çekirgeler yemiş. Erkekler harbe gittikten sonraları geride artan hanımlar kendileri yemeyip içmeyip, takım yetiştirdikleri gelişigüzel şeyi cepheye göndermişler. Kadınlar da arkada canla başla savaşmış. Karasabanın uğrunda hanımlar toprak sürmüş. Meşe ağacından topladıkları pelitten icra ettikleri ekmeği, yetiştirdikleri mısırı, buğdayı cepheye göndermişler. Yokluğu ve çaresizliği anlattığım düşüncesince kitaplarıma ekmek isimlerini verdim."
