Konya
Dedesinin yönlendirmesiyle 1966'da daha 15 yaşlarında saat tamircisinin birlikte işi öğrenen Kalaycı, 1975'te zaman de çalışmış bulunduğu 10 metrekarelik özlük dükkanını açtı.
Çevresinde işine bulunan sevdasıyla ve şehirde artan sonuç antika saat tamircisi şekilde aşina Kalaycı, mesleğine ve yaşama müteallik tecrübelerini AA muhabirine anlattı.
Kalaycı, 1970'li senelerde saat tamirciliğinin yeğleme edilen mesleklerden bulunduğunu belirterek, "Dedem okumamı istemedi. O devir düşüncesince bembeyaz şekilde tanıdık mesleklerdendi. Beni bu bölgeye yöneltti." dedi.
Zamanla mesleğin inceliklerini öğrendiğini vurgulayan Kalaycı, 9 sene sonradan özlük dükkanını açtığını söyledi.
Çoğu saati onarım etmeyi deneyim galat eliyle öğrendiğini özetleyen Kalaycı, "Mesleğini sevmezsen değerli olamazsın. Seveceksin ki değerli olacaksın. Burada onarım ettiğim bir fazla fazla saati ustamdan on paralık görmedim. Fakat saati elime aldım, 'Ya eş ortak kuvvetli parçasından bunu bu bir duruma getirmiş. Ben işlenmiş ürünün tamirini sebep yapamayayım.' dedim. Bu işi ego ustalardan öğrenmedim. Merak ettim, anca öğrendim." diyerek konuştu.
Her saatin kendine saf nitelikleri olduğuna yer veren Kalaycı, onarım etmiş bulunduğu herhangi ortak saat mekaniğinin gizemi çözülecek ortak peçe kadar nikbet uyandırdığını tabir etti.
Tamiri çetin antika saatler ulaştığında ayrı ortak coşku yaşadığını tamlayan Kalaycı, derinlemesine müddet uğraştığı saatlerden şimdi baş döndürücü esenlik aldığını söyledi.
Kalaycı, 1500, 1600'lü senelerde işlenmiş saatlerin tamire geldiğini anlatarak, "Eski saatlerin parçaları olmadığı düşüncesince kimilerini elde yaparız. 1600'lü senelerde imal edilen saatler geliyor. Parçasını hatırlamak imkansız. 2-3 çarktan dünkü ortak çark yapıyoruz. Bazen dava çıkarsa da çalıştırıyoruz şükürler olsun. 100 yaşındaki adamla 18 yaşındaki ortak kıray ortak mümkün mu?" dedi.
"Bizim meslekte sabretmezsen olmaz"
Kalaycı, ara sıra ortak saat düşüncesince günlerce uğraştığını ama mesleğini sevilmiş bulunduğu düşüncesince sabırla iş verdiğini vurguladı.
Eski saatlerin nice parçasının kalık geldiğini dile getiren Kalaycı, şunları kaydetti:
"Bakacaksın az buçuk kafayı çalıştıracaksın, eski gördüklerinle karşılaştıracaksın, derken yapıtı meydana çıkaracaksın, bütünü bu. Bizim meslekte sabretmezsen olmaz. Saati sabahleyin söküyorsun, akşama bitiremiyorsun. Bazen iş yaparken telefon ince ayrım bakmam. Çünkü bıraktığın zaman bire ortak yerden başlayamazsın. Sil yeniden ortak daha. Eski saatlerin hakkıyla eline aldığın zaman ortak apayrı bulunduğunu görüyorsun. O saatlerde işçilik, gösteriş ve iş var. Biz de mesleğimize iş verdiğimiz düşüncesince emekle meydana getirilen saatleri baş döndürücü seviyorum. Adam yalıtım olmadığı zaman saat yapmış, onarım etmiş. Bu iş vererek oldu. İnsan ne ona bakmaz? Ben beğeni alıyorum. Şimdi tornadan çıkmak saatler önümüze geliyor, ego ondan ne beğeni alayım? İşçilik, el emeği, delik nuru yok. Bazı araba inşası birinci sınıf saatler de mevcut tabi, onlardan da beğeni alıyorum. Zevkler ve elvan tartışılmaz."
Kalaycı, mesleği nikbet fail ve yapmayı düşünen gençlere, "Saati, elinize hakkında hazırlamaya çalışın, kırın yanıma eş size sefer göstereyim. İnsan istedikten sonradan herhangi ortak bilinçlilik başarılır. Sadece isteyeceksin. Mesleğinize bedel verin, sabredin ve en güzelini hazırlamaya çalışın. İnsan yazık yapar, kusursuz köle olmaz." diyerek seslendi.
Bir müşterisinin onarım edilmesi düşüncesince getirmiş bulunduğu saati almaya gelmediğini dile getiren Kalaycı, "30 senedir dirimsel de namına veririm." düşüncesiyle saati taktığını söyledi.
Kalaycı, ömrü yettiği sürece candan ilişkin bulunduğu zanaatını sabırla ve dostça sürdüreceğini laflarına ekledi.
