Beijing
Bir masanın üzerinde, kömürle ısınan semaverde kaynayan suya batırılarak haşlanan malzemelerle hazırlanmakta bulunan yemekler, Çin haricinde Doğu ve Güney Asya’daki ayrıksı devletlerde de rastlanan ibdai ortak şölen kültürünü yansıtıyor.
Arkeolojik bulgular, Çin’de meşrubat kızdırmak ve yemek konuşmak düşüncesince geçer kömür semaverlerinin milattan evveli önce 1000 yılda hükümranlık devam eden Cou Hanedanı devrine denli gittiğini gösteriyor.
Bu dönemde, rastgele soylunun yemek masasında kendisinde ilgilendiren tunç ortak semaver bulunuyordu. Bugün kaynar kap ziyafetlerinde geçer yanları oluklu bakır semaverin ise önce defa MÖ 202 ve MS 220 yılları ortada hükümranlık devam eden Han Hanedanı devrinde kullanıldığı düşünülüyor.
MÖ 92-59 devrinde Çin’in doğusundaki Jiangşi eyaletinde muammer ortak Han prensinin mezarında mevcut kenarı oluklu bakır kap, masa üstü kaynar kap ziyafetlerinin minimum 2 bin sene geriye gittiğinin kanıtı kendisine görülüyor.
"Ateş kabı"
Kaynar kapta yemek kültürünün Çin’in değişik bölgelerinde değişik uygulamalarına rastlanıyor. Kaynatılan et ve göveri çeşitlerinin farklılaşmasının beraberinde fışkırma çorbası ve batırma soslarının içerikleri, geçer baharat ve baharatlar bölgeden alana ayrımlılık gösteriyor.
Kaynar kap yemekler, Çincede umumi kendisine "huo guo" (ateş kabı) diyerek adlandırılıyor. Bu tür yemeklerin en ünlülerinden bir tanesi ülkenin batısındaki Siçuan eyaletinde yapılıyor.
Siçuan seçimi kaynar kap yemeğinde, içerisine atılmış et ve sebzelerden aşırı fışkırma çorbasına ehemmiyet veriliyor. Çorba, aşırı sayıda ve değişik baharatla tatlandırılıyor. Acısı ortak tomar bulunan bu çorbada tercihen sığırın işkembesi pişiriliyor.
Kendine saf kaynar kap seçimi adlı sanlı bulunan öbür semt ise Guangdong eyaleti, Guangşi Huang Özek Bölgesi ile Hong Kong ve Makau hususi yönetim Bölgelerini havi İnci Nehri Deltası. Güneye saf bu kaynar kapta hâlâ aşırı bahir ürünleri yeğleme edilirken, fışkırma çorbası ara esna tavuk yahut göveri çorbası, ara esna de düğü yahut yulaf lapasıyla yapılıyor.
Kaynar kapta koyun, göçer savaşçıların etkisiyle yayıldı
Koyun yahut sığır hitit kullanılan, fışkırma çorbasının törensiz kaynar suya katılan dümdüz malzemelerle hazırlandığı kaynar kap ise "Pekin usulü" kendisine anılıyor.
Koyun etiyle meydana getirilen kaynar kap ziyafetleri, Çin’in 13. asrın ikinci yarısında Moğol egemenliğine girmesinden sonraları yaygınlaştı.
Moğol asıllı Yüen Hanedanı’nın kurucusu Kubilay Han devrinde kargaşa aşçıları, seferler esnasında Han’a taravetli kuzu hitit yedirebilmek düşüncesince bu hususi haşlama tarzını buluş etti.
Askeri seferlerde çabuk akıntı ika ihtiyacının derinliğine pişirme ve hıfız sürelerine müsaade vermemesi dolayısıyla aşçılar, taravetli kuzu etini uslu enikonu keserek suya daldırıldığında saniyeler süresince pişecek biçimde hazırlıyorlardı.
Kaynar suya atılmış taravetli soğan, sarımsak, zencefil ve öbür sebzeler de ete baharat katıyordu.
Pekin’e saf kaynar kap: "Şuan rou"
Pekin’e saf bulunan kaynar kap yemek tekniği, "şuan rou" (eti salla) diyerek anılıyor. İnce maktu kucak yahut sığır eti, kaynar kabın oluğuna daldırıldığında saniyeler süresince nitelik değiştirerek pişiyor ve yemeğe anık bir duruma geliyor.
Bugün Pekin’de 2 binden ortak tomar "kaynar kap" restoranı bulunuyor. Bunlar ortada en emektar lokanta zincirlerinden bir tanesi bulunan Nan Men (Güney Kapısı), ortak şubesiyle Chaoyang ilçesinde görev veriyor.
Pekin’in kuzeyde serbest mera ve yaylakların bulunmuş yer aldığı bozkır bölgelerine DOĞRU olması dolayısıyla taravetli kucak hitit hâlâ bedava realizasyon edilebiliyor. Bahar ve yaz ayları süresince steplerde yayılan semirtilmiş koyunlar, güzün kaynar kap sofralarına haz katıyor.
Başkentte havaların soğumaya başladığı günlerde insanlar, kömür ateşinde kaynayan kabın yer aldığı masanın çevresinde toplanarak geçmişi yüzyıllar öncesine revan ortak ritüeli baştan yaşatıyor.
Bu biçimde yenilen yemeklerin, fasile bağlarını, dostça ilişkileri ve camia duygusunu güçlendirdiğine, sofrayı paylaşanlar ortada ihtisas donanması sağladığına inanılıyor.
