Çalıştığı marketin etçi reyonunda köfte işleyen genç, içtimai paylaşım sitesi üstünden çalışkan neşriyat yaptı. Canlı neşriyat sırasında “1 kg bölgeye 1 kg bedava, yiyin. Hepsinin içerisine başlı bastım, taş bastım, yiyin de aklınınız başınıza gelsin” diyen kıray kasap, istihsal sırasında yere sakıt köfteyi yerden alarak satışa sunulacak köftelerin içerisine koydu. Kasabın beklenmedik hareketi üzerine, market işletmecisi, kıray ustayı kovdu. İş Mahkemesi'nin şeklini markajcı kıray kasap, iş akdinin nahak yere şekilde feshedildiğini belirterek, bayrılık ve suç duyurusu tazminatı, yıllık izin tutarı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istem etti.

Davalı market avukatı ise, davacının et bölme çalışanı şekilde çalıştığını, işyerinde iş saatinde köfte üretimi yapıldığı esnada, namına ilgili telefonla içtimai iletişim araçları sitesi Facebook üstünden çalışkan neşriyat yaptığını dile getirdi. Davacının çalışkan neşriyat sırasında “1 kg bölgeye 1 kg bedava, yiyin. Hepsinin içerisine başlı bastım, taş bastım, yiyin de aklınınız başınıza gelsin” dediğini, istihsal sırasında yere sakıt köfteyi yerden alarak satışa sunulacak köftelerin içerisine koyduğunu öne sürdü. Genç kasabın firmanın kurumsal kimliğini itibarsızlaşma yönündeki eylemi karşısında iş akdinin İş Kanunu 25/2-b-e kendisince muhik nedenle feshedildiğini kaydetti. Davanın reddine karar verilmesi icap ettiğini savundu. Mahkeme, davanın reddine karar verdi. Davacı işçi, kararı istinafa götürdü. Bölge Adliye Mahkemesi itirazı reddetti. Bu kere savlayıcı kasap, kararı Yargıtay'a taşıdı. Dava dosyasını baştan inceleyici Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, emsâl ortak karara imza attı.

Yargıtay kararında, 4857 önemli İş Kanununun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin rastgele ortak nedenle sona ermesi hâlinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ilgili ücretlerin akıbet ecir üstünden ödeneceği hükme bağlandığı hatırlatıldı. Yıllık izin hakkının tutara dönüşmesi düşüncesince iş sözleşmesinin feshinin eşya olduğu, sözleşmenin sona erme şeklinin ve muhik sebebe dayanıp dayanmadığının önemi olmadığı vurgulandı.

Kararda şu ifadelere arazi verildi:

“Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında tanıtlama yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri yahut eşdeğer ortak doküman ile ispatlamalıdır. Bu mevzuda tanıtlama yükü üstünde bulunan işveren, işçiye ant öneri edebilir. Mahkemece iş akdinin çalıştıran sebebi ile muhik nedenle feshedildiği kabulü ile bağdaşmazlık konusu hepsi talepler sebebi ile davanın reddine karar verilmiştir. Ne mevcut ki, yıllık izin tutarı alacağının, iş sözleşmesinin feshine ilişkin ortak borç kalemi olmakla birlikte, feshin muhik olup olmadığına ilişkin olmadan ödenmesi gerekmektedir. İlk Derece Mahkemesince bu mevzuda rastgele ortak gerekçeye arazi verilmeden alakanın reddedilmesi, Anayasanın 141. maddesinde arazi meydan emir hükme açık açık karşıt olup, bu ıssız ile amme düzenine ihtilaf oluşturmaktadır. Mahkemece, dosya kapsamındaki hepsi deliller beraberce değerlendirmeye editör tutularak, oluşacak neticeye kendisince yıllık izin alacağına müteveccih istem karşı ortak karar verilmesi gerekirken, kem araştırı ve tetkik sonucu, ayrımsız sürede da gerekçesiz biçimde karar verilmesi kökler ve kanuna karşıt olup, karar bu yönü ile bozmayı gerektirmiştir. Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılarak İş Mahkemesi kararının bozulmasına oy donanması ile karar verilmiştir.”

Süleyman Aydın 

HABERİ SİTEDEN OKU...