Manisa
Henüz 2 yaşlarında annesini kaybeden, sakat babası çeşidinden 8 yaşına ulaştığında Giresun'daki yetiştirme yurduna maruz Alim Yavuz, 11 sene ayrımlı yurtlarda kaldı. 19 yaşlarında Hacettepe Üniversitesi Sosyal Hizmet Bölümünü ele geçiren Yavuz, sosyal hizmetler uzmanı şekilde ülkenin ayrımlı yerlerindeki muhabbet evleri, yetiştirme yurtları ve huzurevlerinde fariza yaptı. 8 senedir Salihli İlçe Sosyal Hizmetler Merkezi Müdürlüğü vazifesini tay tay arabası Yavuz, yazdığı türkü kitabı ve romanıyla da gökçe yazın dünyasında toprak aldı.
Alim Yavuz, AA muhabirine, sosyal hizmetleri birlikte sistem değil yaşamın manası şekilde gördüğünü, 48 salname yaşamının 40 yılının sosyal hizmetlerde geçtiğini anlattı. Yazıp çizdiği, himmet saatinde yahut sonra icra ettiği değme şeyin sosyal hizmetlerle ilgili olduğuna ayraç fail Yavuz, yetiştirme yurdunda büyüyerek bu görevde çalışmanın duygudaşlık tarafını güçlendirdiğini söyledi.
Yazmanın iyileştirici yönü
Bir evladı kurumun bakımına alırken zat yaşadıklarının aklına geldiğini tabir fail Yavuz, şu halde konuştu:
"Kurum namına evladı alırken önce gününü, yaşayacağı zorlukları ego biliyorum. O evladı en dobra halde büyüklenme bakımına hazırlamanın ne buyurmak bulunduğunu biliyorum. Yaşadıklarım dejavu kabil aklıma geliyor. Bu birey yükle de giriş geçirmek gerekiyor. Bununla giriş geçirmek namına yazıyorum. Yazmanın iyileştirici birlikte yönü bulunduğunu düşünüyorum. Çünkü ego yetiştirme yurdundayken en çetin anım, babamın vefat ettiğini söyledikleri andı. Söylediler fakat 2 sene sonra. Böyle 'Baban öldü.' dediler fakat ne birlikte ruh bilimsel dayanak noktası oldu, ne ayrıksı birlikte şey... O zamanlarda bunlar sert düşünülmüyordu. Ben o dönemleri yazarak atlattım. Hayatım süresince yazarak kendimi iyileştirmeye çalışıyorum."
Geçmişini geride bıraktı
Yetiştirme yurduna verildiğinde geçmişini geride bırakıp istikbaline odaklandığını tamlayan Yavuz, "Ailem bulunmadığı düşüncesince kendimi fakat zat çabamla kurtarabileceğimi farkına vardım." ifadesini kullandı.
Kendisi kabil yetiştirme yurdunda bulunan kardeşlerine yararlı edinmek düşüncesince sosyal hizmetler eğitimine yöneldiğini dile getiren Yavuz, "Sosyal hizmet uzmanı şekilde büyüdüğüm, çocukluğumun geçmiş olduğu yetiştirme yurtlarında çalışmaya başladım. İyi ki bu sonucu vermişim sanarak düşünüyorum, zira 28 salname amme görevimde 'Ah gene mi işe gidiyorum?' demedim. Çünkü beni büyüklük büyüttü, ego devletimi ata bildim. Çalışırken de 'Babamın işini yapıyorum.' fikri ve titizliği süresince oldum." dedi.
Yazmanın haricinde en iri motivasyonun "affetmek" olduğuna ayraç fail Yavuz, insanoğlunun evveliyatına takılmaması gerektiğini, geçmişini bağışlayarak birlikte sonrakine hamle atmanın en iri çare bulunduğunu laflarına ekledi.